Μετά την Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού (ΠΗΤ)

 

Προτεινόμενη Ταξινόμηση της Τελειόμηνης Κύησης

Πρώιμη τελειόμηνη : 37 0/7 εβδομάδες μέχρι τις 38 6/7 εβδομάδες κύησης

Τελειόμηνη κύηση : 39 0/7 εβδομάδες μέχρι 40 6/7 εβδομάδες κύησης

Όψιμη τελειόμηνη : 41 0/7 εβδομάδες μέχρι 41 6/7 εβδομάδες κύησης

Παρατασιακή κύηση : 42 0/7 εβδομάδες κύησης και έπειτα

Τι είναι η Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού και τι σημαίνει;

Η ΠΗΤ χρησιμοποιείται ως οδηγός για την παρακολούθηση της πορείας της κύησης από την σύλληψη μέχρι τον τοκετό, καθώς επίσης και για την παρακολούθηση της ανάπτυξης και της ηλικίας του μωρού. Το υπερηχογράφημα που πραγματοποιείται στις 11 με 13 εβδομάδες κύησης, ιδανικά, χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της ακριβούς ηλικίας του εμβρύου. Κάποιες φορές, για αυτό το σκοπό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το υπερηχογράφημα που πραγματοποιείται στις 18 με 20 εβδομάδες κύησης.

Τι είναι η παρατασιακή κύηση;

Ο όρος «παράταση κύησης» χρησιμοποείται για να περιγράψει την εγκυμοσύνη που διαρκεί 42 εβδομάδες ή περισσότερο. Οι πρωτοτόκες γυναίκες ή οι γυναίκες με προηγούμενη παρατασιακή κύηση είναι πιο πιθανό να γεννήσουν αργότερα από το αναμενόμενο. Ωστόσο, η πιο συχνή αιτία της παρατασιακής κύησης είναι η λάθος εκτίμηση της ηλικίας του εμβρύου. Όταν συμβαίνει μια πραγματική παράταση κύησης η αιτία είναι συνήθως άγνωστη. 

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι μιας παράτασης κύησης;

Συνήθως μετά τις 42 εβδομάδες, ο πλακούντας δεν λειτουργεί τόσο καλά όσο λειτουργούσε νωρίτερα στην εγκυμοσύνη. Ταυτόχρονα, καθώς το μωρό μεγαλώνει, η ποσότητα του αμνιακού υγρού είναι πιθανό να μειώνεται. Αυτή η μείωση του αμνιακού υγρού είναι πολύ πιθανό να πιέζεται καθώς το μωρό κινείται ή καθώς η μήτρα συσπάται. Ένα μωρό το οποίο ξεπερνάει τις 42 εβδομάδες έχει αυξημένο κίνδυνο για κάποια συγκεκριμένα προβλήματα, όπως είναι η εισρόφηση μυκωνίου. Επιπλέον, μετά τις 42 εβδομάδες υπάρχει αυξημένος κίνδυνος επείγουσας καισαρικής τομής. 

Τι εξετάσεις γίνονται σε περίπτωση παράτασης κύησης; 

Όταν ένα μωρό ξεπερνάει την Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού, υπάρχουν κάποιες εξετάσεις οι οποίες βοηθούν την ομάδα των επαγγελματιών υγείας που σας παρακολουθεί να ελέγχουν την υγεία του μωρού σας. Κάποιες από αυτές μπορείτε να τις κάνετε και από το σπίτι, όπως είναι η παρακολούθηση των κινήσεων του εμβρύου. Κάποιες άλλες γίνονται στο προσωπικό ιατρείο του γιατρού ή σε νοσοκομείο. Αυτές οι τελευταίες εξετάσεις περιλαμβάνουν το καρδιοτοκογράφημα (NST) και το βιοφυσικό προφίλ. 

Τι είναι η καρδιοτοκογραφία;

Κατά το καρδιοτοκογράφημα χρησιμοποιούνται δύο ζώνες που τυλίγονται γύρω από την κοιλιά της γυναίκας για να συγκρατλησουν δύο κεφαλές. Η μία κεφαλή μετράει τους χτύπους της καρδιάς του εμβρύου και η δεύτερη καταγράφει τη δραστηριότητα της μήτρας. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται για δύο λόγους: α) για το NST, κατά το οποίο η μητέρα πατάει ένα κουμπί κάθε φορά που αισθάνεται το μωρό της να κουνιέται και με αυτό τον τρόπο να αξιολογηθεί η ανταπόκριση της καρδιάς στις κινήσεις του εμβρύου και β) για το βιοφυσικό προφίλ, κατά το οποίο συνδυάζονται τα αποτελέσματα του καρδιοτοκγραφήματος με μια υπερηχογραφική εξέταση. Για το βιοφυσικό προφίλ απαιτείται ο συνδυασμός του NST, της ποσότητας του αμνιακού υγρού, των αναπνευστικών κινήσεων του εμβρύου, των σωματικών κινήσεων του εμβρύου και του εμβρυϊκού τόνου. 

Τι είναι η πρόκληση τοκετού;

Η πρόκληση τοκετού μπορεί να γίνει είτε φαρμακευτικά είτε με άλλες μεθόδους, είδικά όταν αυτή δεν συστήνεται π.χ. στην περίπτωση της προσπάθειας για φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική τομή – VBAC. Η πρόκληση τοκετού γίνεται για να αρχίσει το σώμα της γυναίκας να ετοιμάζεται για τη γέννηση του παιδιού της – ωρίμανση και διαστολή του τραχήλου. Ιδανικά, η πρόκληση τοκετού θα πρέπει να συζητηθεί με τη γυναίκα 1 με 2 εβδομάδες μετά την ΠΗΤ. 

Πως μπορεί να γίνει η πρόκληση τοκετού (Μέθοδοι πρόκλησης);  

1. Ωρίμανση και διαστολή του τραχήλου: Υπόθετα προσταγλανδινών μπορούν να χρησιμοποιηθούν με σκοπό να μαλακώσει ο τράχηλος και να ξεκινήσει η μήτρα να συσπάται. Η μέθοδος αυτή αντενδείκνυται στην περίπτωση της προσπάθειας για φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική – VBAC, καθώς αυξάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την πιθανότητα ρήξης της μήτρας. Επιπλέον, υπάρχουν συσκευές που βοηθούν στη διαστολή του τραχήλου. 
2. Η αποκόλληση των μεμβρανών : Ο επαγγελματίας υγείας αποκολλά τον αμνιακό σάκο από τα τοιχώματα της μήτρας. Με αυτή τη διαδικασία υπάρχουν πολλές πιθανότητες να ξεκινήσουν οι συσπάσεις της μήτρας μέσα στις επόμενες 48 ώρες.
3. Η τεχνητή ρήξη του θυλακίου (σπάσιμο των νερών) : Ο επαγγελματίας υγείας δημιουργεί μια μικρή τρύπα στον αμνιακό σάκο με σκοπό να απελευθερωθεί το αμνιακό υγρό. Για την πλειοψηφία των γυναικών σε παράταση κύησης ο τοκετός θα ξεκινήσει μερικές ώρες μετά από την τεχνητή ρήξη του θυλακίου. 
4. Χρήση ωκυτοκίνης : Η ωκυτοκίνη είναι μια συνθετική ορμόνη, η οποία χορηγείται ενδοφλέβια και προκαλεί τεχνητές συσπάσεις στη μήτρα. 

 

Πηγή : The American College of Obstetricians and Gynecologists, FAQ069 Pregnancy, August 2011